In 2010 startte ik als freelancer. Mijn blogs waren mijn binnenkomers; als iemand mij leest, leert die mij kennen door mijn verhalen. Mijn goede vriend Hein zei altijd: “Weet je waarom die blogs van jou het zo goed doen? Omdat je zo schaamteloos eerlijk bent!” Ik geef een paar uit die tijd (van 2010 to 2015) op deze site een plekje :-)
Magical MorningIk hoorde telkens een stem in mij zingen: ‘Ain’t this world beautiful…’ We willen onze vrijheid terug, maar zie: vrijheid zit in ons hart. Deze tijd laat zien hoezeer we ons als mens richten op wat we NIET hebben, hoezeer we ons richten op het verleden, of op de toekomst. We willen terug naar hoe …
In 2020 had ik een prachtklus voor VVV Vlieland. Ik mocht eilanders interviewen en verhalen optekenen over hun leven, hun werk. Mijn geluk: Jan Soek zat daarbij. De pierenwipper die al jaararen met zijn rotte bootje in de haven van Vlieland ligt. Pareltjes zijn dat. Het was een hete zomer. Nog geen Corona te bekennen, …
Mijn neefje op bezoek in Friesland. Hij heeft al veel van de wereld gezien. Zijn moeder is van oorsprong Amerikaanse. Zijn vader is een wereldreiziger omdat hij ooit verliefd werd op de moeder van zijn zoon. (Zij woonde toen nog in Amerika.) Enfin, ze leven nu samen in Nederland. Daar is ook mijn neef Berend …
Invasie van Amsterdam afgelopen weekend. Dat klinkt overigens erger dan ‘t was. Op de plek waar zeven huisjes sinds 1800 rustig aan de Franekervaart staan, bezochten een paar rasechte Amsterdammers Friesland. Je zou zeggen: Afsluitdijkje over en bij de volgende bocht rechts, maar waar ze in Tha Big City feilloos de weg weten te vinden, verdwalen …
That’s the question. Kijk, als ik om advies vraag, dan hoef je mij maar één keer te vertellen wat er moet gebeuren. Toen Guy de permacultuurman mij zodoende vroeg een paadje te maken en met die grond de tuin op te hogen, ben ik als een dolle stier aan het spitten gegaan. Tegen de tijd …
That’s the question. Vroeger thuis, had m’n moeder een schoffel. Een lange (veel te zware) stok met zo’n klein, vlak, schuin ijzertje eronder. De stok van het apparaat stak voor m’n gevoel twee meter boven me uit. Ik heb ‘t ding nog nooit goed kunnen hanteren. In de perkjes het onkruid weg schoffelen; de overbuurvrouw …
Guy keek nog eens naar de rechte lijn boomstammetjes die ik over de lengte van mijn tuintje had gelegd. Daaroverheen had ik dakpannen geplaatst. Een soort oranje afscheidingslijn. Afgelopen zomer was dat in gedachten mijn persoonlijke start met permacultuur geweest: LINKS de grond bewerken. RECHTS een paadje. Punt. De dakpannen zullen Guy vermoedelijk een raadsel …
Onder het motto: ‘Davinckie doet duurzaam ~ en heeft nog een lange weg te gaan’, plaats ik blogs over de stap mijn groene grastuin om te toveren tot een permacultuurtuintje. Voor degenen die nog niet met de term ‘permacultuur’ bekend zijn: ‘Het doel van permacultuur is een samenwerking tussen de mens en haar omliggende natuur, …
Dacht je dat de winter voorbij was, komt er nog een staartje aan. Ik vind alles best, zolang ik de ijzers maar kan onderbinden, maar zo ver is het nog niet. Het water stroomt al golvend voorbij. Oostenwind. Guur. En de sneeuw waait horizontaal voor m’n ramen langs. It giet nog net oan. Voor mijn …
De eerste dag zat ik achter een bureau dat niet van mij was; zo voelt dat tenminste, als je ergens nieuw bent. Ik keek uit op een prachtig park. Tegenover me zat een collega. Achter haar nog twee. Achter mij nog twee. Met zes man op een kamer, dan heb je het toch echt over …
