Next Level Zweven (2)

Heeeelll lang heb ik niet durven delen dat ik een open verbinding heb met iets dat groter is dan ikzelf ben. Dat komt mede doordat ik liefdevol ben opgevoed met het idee dat er niks meer bestaat tussen hemel en aarde. Gek genoeg ontstaat er dan schaamte als je het zelf anders ervaart. Voor mij is dat geen geloof, maar dieper weten. Als iemand tegen me zou zeggen dat het ‘wetenschappelijk’ niet bewezen is dat er meer is tussen hemel en aarde, dan kan ik niet anders dan zeggen dat het voor mij juist wél wetenschap is. Ik ervaar het namelijk zelf; dat maakt het voor mij een dieper weten.

Afgelopen week was ik in Radhadesh, België ~ waar een Krsna-beweging huist. Vanuit de yogafilosofie trekt mij de Vedische leer uit India aan, die het (héél kort gezegd) in plaats van de Heilige geest, de Vader en de Zoon heeft over: Brahman, Atman/Jivatman en Paramatman. Brahman is het onpersoonlijke Absolute waaruit alles ontstaat, niet gebonden aan tijd, ruimte en oorzaak&gevolg. Atman/Jivatman is de persoonlijke ziel, het Zelf; de diepere essentie van het ‘Ik’. Atman is verbonden met het woord Adem. Paramatman is de Superziel: Krsna ~ de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods, de Allerhoogste Genieter die in ons aanwezig is. Om onszelf te verbinden met die goddelijke levensenergie, eren we hem door Hare Krsna te chanten:

Hare Krsna, Hare Krsna, Krsna Krsna, Hare Hare!
Hare Rama, Hare Rama, Rama Rama, Hare Hare! 

Op de heenweg naar België belde ik in het witte huurautootje nog even met m’n tweelingbroer, die gekscherend zei: “Zo, dus je gaat even lekker een weekje zweven?” Ik heb een opdrachtgever die dat ook altijd zegt als ze belt: “Kan ik je storen, of lig je op je mat te zweven?” Rogier gooide er nog een schepje bovenop:

“Maar dit is wel even Next Level zweven, of niet?”  

Een week lang dook ik onder in de tempel om te chanten en ik voelde me weer precies hetzelfde als toen ik aan tafel zat bij mijn Friese vriendje en ik daar met Kerst mijn eigen borsten zegende. De devoties (mensen die hun leven wijden aan het vereren van Krsna) namen mij liefdevol op in hun community. Het voelde tegelijkertijd als thuiskomen en een nieuwe wereld betreden, waarin geen enkele gewoonte me bekend was, behalve de Maha Mantra (Hare Krsna!) zingen.

Dat leidde ertoe dat ik een kaarsje in het water doopte waar je nou juist de handen mee hoort te reinigen en dat ik nietsvermoedend met m’n voorhoofd op de grond bleef liggen als iedereen allang weer rechtop zat of zelfs al stond….

Lees hier: Next Level Zweven (3)

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top