Stilstand is vooruitgang

Magical Morning
Ik hoorde telkens een stem in mij zingen: 
‘Ain’t this world beautiful…’

We willen onze vrijheid terug, maar zie: vrijheid zit in ons hart.

Deze tijd laat zien hoezeer we ons als mens richten op wat we NIET hebben, hoezeer we ons richten op het verleden, of op de toekomst. We willen terug naar hoe iets was, of we willen voorwaarts naar iets wat er nog niet is. Wat is er gebeurd met het hier & nu? En ja, ik hoor mijn geest tijdens een yogasessie ook wel eens roepen: “Hey Vinck, wat bedoel je eigenlijk zijn met wat er is?” Want dat zeg ik dan tijdens een geleide meditatie: “Richt je op je ademstroom. Je hoeft niks anders te doen dan zijn met wat er op dit moment is, zonder daarover een oordeel te hebben.” (Da’s lastig heh, dat niet-oordelen. Wat zeg ik? Een ware KUNST is het!!) 

Zijn met wat er is, leerde ik de eerste keer toen ik in mijn leven omviel. Dat is nu twintig jaar geleden. Gebeurde tijdens een hockeywedstrijd, Leeuwarden-Groningen. Mijn systeem hield er simpelweg mee op. Ik wilde naar de kant lopen en maakte naar mijn coach een gebaar dat ik wilde wisselen, maar ik liep zijwaarts. Het was onmogelijk mijn voeten voor elkaar te zetten. Het duizelde me. Och, hoe vaak heb ik destijds niet geschreven: ‘Als ik weer de oude ben, dan…’, maar ik zou nooit meer de oude worden. Sterker: dat was de bedoeling ook helemaal niet! Na acht maanden schreef ik: ‘Stilstand is vooruitgang.’ 

Die zin kwam vanochtend wandelend in de sneeuw weer bij me terug: Stilstand is vooruitgang. We willen zó graag dat alles anders is, maar stilstaan is het mooiste dat er is. Stilstaan en naar binnengaan. Via welke deur? Via de deur van je hart. Daar is vrijheid te vinden. Je hoeft niet te wachten tot alles weer opengaat. Je hoeft er geen speciaal drankje voor te drinken. Je hoeft geen groen licht van de overheid te krijgen. Jij bént het groene licht. Het enige wat je hoeft te doen, is het AAN-knopje te vinden. 

Ik vond ‘m vanochtend, in de glinstering van een ijskristal. 
En ik hoorde telkens een stem in mij zingen: 

‘Ain’t this world beautiful…’

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top