Tijdens mijn studententijd kwam ik bij mijn eerste Friese verkering thuis. Daar hoorde ik aan tafel niet alleen de Friese taal, maar ook gebeden in het Fries. Allebei een nieuwe ervaring voor me. “Here, sege me dit iten om Jezus wil, Amen.” Tijdens Kerstmis vond het geinige blonde broertje van mijn verkering het leuk om te zeggen: “Nou, Marieke, je hebt het nu zó vaak gehoord, wil jij ons niet voorgaan in gebed?” Mijn hart bonkte m’n borstkas uit, waaahhh! Wist ik het nog wel?! Van de weeromstuit prevelde ik: “Here, sege je m’n tiet’n, om Jezus wil, Amen.” Ik kon wel door de grond zakken. Het geinige blonde broertje lachen natuurlijk!
M’n borsten gezegend, dat dan weer wel.
Het is altijd wennen als je in een situatie komt waar gebruiken heersen waar jij zelf niet mee bent opgegroeid. Zo drinkt men in Friesland in de namiddag een bakje koffie (koekje erbij), waar wij van huis uit tegen die tijd gewend waren een lekkere koude jetser (lees: bier) op tafel te zetten. Stukkie kaas erbij.
De jetsers zijn al een poos uit mijn leven verdwenen. Daar ben ik zeer dankbaar voor. Tien jaar heb ik erover gedaan om uiteindelijk voorgoed afscheid te nemen van alcohol. Vrijwel vanaf het moment dat ik mijn geest niet meer vertroebelde, verdween de ruis op mijn kanaal.
Afgelopen week tijdens een yoga-retreat vroeg een deelnemer me: “How do you prepare your yoga-classes?” “Well, I don’t prepare them in advance, I just sit down on my yogamat and then I open my channel.” “Oh! How nice! You have your own channel online?” Ah, immers, dat had ook gekund: het online MikaYoga-kanaal. Maar nee… het kanaal dat ik bedoelde, is die open verbinding met het energetisch veld waarvan we ons niet direct bewust zijn.
Het was één van de dingen die mij jaren geleden diep in de nacht werd ingefluisterd:
“Open je kanaal Mika ~ en laat je ware stem horen.”