En de regen sprak…

Vannacht hoorde ik de regen… en ik ben met haar in gesprek gegaan. 
Het water bracht mij deze boodschap: 

Wij zijn niet geboren om als een schim door het leven te gaan, wij zijn geboren om in ons licht te staan en dat licht door te geven aan onze kinderen, aan onze medereizigers. Mochten we de weg niet weten, dan hoeven we alleen maar naar binnen te keren en het licht in ons hart aan te steken, dan komen we thuis. Wij zijn dragers van het licht. En als drager van het licht is het geen kunst om het donker aan te kijken en ernaar te glimlachen. 

Alle donkerte in de wereld mag je zien als een regenwolk. Een regenwolk is nooit blijvend van aard. Sterker, je kunt het hoofd in de nek laten vallen, je mond openen en de regen op je gezicht laten vallen. Er middenin staan, de druppels drinken: het schaadt je niet. Je blijft precies dezelfde. Je blijft het licht dat je bent. 

Je kunt wachten op nieuwe regels, maar regels en wetten veranderen niks aan jouw kern, jouw wezen. Je kunt je ergens heen laten sturen, maar het zijn jouw voeten, jouw benen; je hebt altijd de keuze je eigen weg te gaan. 

Laat die weg een pad zijn dat onbekend is, zonder bewegwijzering. We leven in een wereld vol gebaande paden die ogenschijnlijk richting geven, maar niet aan wie wij in essentie zijn. We durven niet meer te verdwalen en kijken verdwaasd om ons heen wie ons toch alsjeblieft de weg wil wijzen. 

Er is maar één weg en dat is die naar je hart. Naar binnen, naar binnen, keer naar binnen en vind het licht in jezelf. Je hoeft niet achter iemand aan te lopen om de weg te vinden, want de weg zit in jezelf. 

En als je dan toch een vraag hebt, stel hem de aarde, de plek waar je loopt. De aarde die je voedt en je neemt zoals je bent. Met alles wat jij een tekortkoming noemt, of falen, draagt de aarde jou al sinds je geboren bent. 

Je kunt op haar stampen, je kunt trekken aan de planten die zij geeft, je kunt haar bevuilen met plastic, pesticiden en chemicaliën; nog altijd draagt zij jou en blijft ze je trouw. Dus als je de weg kwijt bent en het echt niet meer weet, zijn er twee wegen waar je wijsheid vindt. De ene is die naar je hart, de ander ligt recht onder je voeten. 

Kniel maar neer op de plek waar je nu bent. Ruik de aarde, ja, ruik haar diep en plaats je handen op de plek waar zij jou riep. Vraag haar wat jou voedt en vraag dan direct ook wat jij haar terug kunt geven. Plant het zaad, het zaad van jouw eigen leven. 

Het enige wat ons doodt, is de geest. 

Dus wees bewust van waarmee je de geest voedt. Welke beelden laat je binnen? Welke beelden laat je binnen? Wat is voedend voor jouw ziel? De ziel bestaat eeuwig en eeuwig is de liefde die zij kent. Alle taferelen hier op aarde zijn van voorbijgaande aard. Wat laat de aarde ons zien? Niets dan schoonheid, de eeuwige geboorte, het sterven en opnieuw geboren worden, al dan niet in eenzelfde vorm, maar altijd als een nieuwe versie van zichzelf. 

Kijk naar de vlinder, laat haar een voorbeeld zijn voor jouw leven. Eeuwig opnieuw ontpoppen in de schoonheid die je bent. Al kruip je nu als rups over de aarde en wurm je je een weg door de krochten van je bestaan, je bent geboren om te vlinderen en al fladderend je eigen weg door het leven te gaan in alle kleurpracht die je gegund is. Je hoeft het alleen maar te zien. Dus open je ogen en kijk jezelf aan. 

Zelfs met de regen uit de meest heftige donderwolken kun je je schoonspoelen. Laat de regen maar over je heen vallen en voel wat water met je kan doen. Water is zuiverend, water is helend, water is van oorsprong God. Kijk niet naar donkere wolken als waren zij daar om hel en verdoemenis te brengen, zie ze voor wat zij in essentie zijn: brengers van water en dus: brengers van groei. Want water brengt groei en leven en stroming en doorgang. Zelfs als het water je overspoelt is zij een doorgang tot een nieuwe wereld, misschien eentje die je nog niet kent. 


Duik en kom boven.
Duik onder en kom boven.
En laat je verrassen in een nieuwe wereld die je nog niet kent. 

Muziek: Mika op fluit: ‘Song for the Angel’

geproduceerd door: martin Kuipers

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked *

Scroll to Top